Kilometrelerce uzağa saklanmış olsada kardeşliğimiz. Aynı gökyüzünü paylaştığımız sürece ebedi kardeşiz
Ben dostlukların şairi, halkın ozanıyım. Sen, sen masallar okurken daha, Ben kardeşliklerin yazarıydım.
Gülümsüyorum! Çünkü; biliyorumki gülümsemek dostlarıma karşı sunduğum en iyi ikram
Öyle Bir Zɑmɑndɑyız ki; Hızlıcɑ Arkɑdɑş, Çɑbucɑk Dost, Hemen Sevgili, Bir Kelimeyle Düşmɑn Olunuyor, Amɑ Kɑrdeş Olunmuyor..!
Bütün mutsuzluklar kardeştir; aynı dili konuşurlar.
Üzülme, üzülürüm.“ diyebilen biri olmalı hayatınızda.
- ister arkadaş - ister dost - ister eş ..Ama biri olmalı varlığını daima bildiğin kendini güvende hissettiğin...
Yükü kardeşlik olanın beli bükülür,yüreği bükülmez..
“yanağınız ıslakken, cümleleriyle sizi gülümsetebilen dostlarınız varsa eğer, onları sakın üzmeyin
Hak etmeyen birine değer vermek, değer vermek değil ancak fırsat vermektir. Bu yüzden sen sen ol güneş gibi tutulduğun insanlara dikkat et. Çünkü o tarz insanlar aynı zamanda karanlığına bile gölge yapmayı çok iyi bilir…
Allah için birbirini seven iki kardeş buluştukları zaman, biri diğerini yıkayan iki el gibidirler. Ne zaman iki mü’min bir araya gelirse, Allah Teâlâ birini diğerinden faydalandırır
Kardeşlik öyle bir denizdir ki Dibi bulunmaz;Öyle bir Sırdır ki Her gönül kaldırmaz.Öyle özeldirki vicdanı olmayan anlamaz..
Şu iki şeye sevindiğim kadar hiçbir şeye sevinmem. Bir kardeşimin sıkıntısının benim vesilemle düzelmesi, derdi olan kimsenin gelip benden yardım istemesi
İnsanlar, ya dinde kardeşin, ya da hilkatte eşindir
Sevgi varken nefret niye, / Barış varken savaş niye/ Kardeşlik varken didişmek niye / Dostluk varken düşmanlık niye / Hoşgörü varken bağnazlık niye,/ Özgürlük varken tutsaklık niye, / Adalet varken, haksızlık niye
Peygamber Efendimiz; «Müslümanlar tek bir can gibidir.» buyurmuştur. Tek bir can oldular ama, Allâh’ın Rasûlü sayesinde oldular. Yoksa her biri, diğerine mutlak düşmandı. Medîne’de «Evs» ve «Hazrec» adında iki kabile vardı. Bunlar; birbirlerinin kanını içecek kadar can düşmanı idiler.
Şems-i Tebrizî bana bir şey öğretti: ‘Dünyada bir tek mü’min üşüyorsa, ısınma hakkına sahip değilsin.’ Ben de biliyorum ki yeryüzünde üşüyen mü’minler var; ben artık ısınamıyorum
Din kardeşinden bir cefa gördünse, onun bin vefâsı olduğunu hatırla! Çünkü iyilik, günaha karşı şefaatçi gibidir.
Bizim dost ve kardeşlerimiz, bize aile efradımızdan daha sevimlidir. Zira aile efradımız, bizi dünyada anar. Fakat dostlarımız, mahşer yerinde bizi ararlar.
İnsanın çoluk-çocuğu, salih kardeşliği gibi nasıl olabilir? Çoluk-çocuk, mirasını alıp zevk ile yiyerek vakit geçirir. İyi kardeşlik ise matemini tutar, kabirdeki hâlini düşünür ve o toprak altında yatarken onun için hayır duada bulunur.”
Muhammed bin Yusuf İsfehânî
Birgün Bağdat çarşısı yanmıştı. Birisi koşarak bana geldi ve; «-Bütün Bağdat çarşısı yandı, bir tek sizin dükkânınız kurtuldu. Gözünüz aydın!» dedi. Ben de diğer dükkânı yanan kardeşlerimi düşünmeden kendi nefsim adına; «-Elhamdülillâh!» dedim. Ancak otuz yıldan beri bu gaflet ânım için istiğfâr ederim.
Her kardeş dost olmayabilir ama dost her zaman kardeştir
İslâmiyet, eşitlik ve kardeşlik telkinleriyle, Allah’ın ipine sımsıkı sarılmak hakkındaki emirleriyle, tefrika çıkarmak ve cemaatten ayrılmak hakkındaki kesin yasaklamalarıyla arazi ve milliyet sınırlarını harikulade bir kolaylıkla kökünden söküp atma hassasına sahip yüce bir dindir. Uzak doğudaki bir Müslümanın nefsi Afrika’nın en meçhul bir köşesindeki Müslüman kardeşini kendisiyle her yönden eşit saymaktan çekinmez.
0 yorum: